W dniach 5-7 czerwca odbyła się wycieczka klas IV w Kotlinę Kłodzką. Jest to największa kotlina w Sudetach. Zajmuje obszar około 500 km kw. na terenie śródgórskim, o przeciętnej wysokości 350-450 m n.p.m. Od południa graniczy z rowem Górnej Nysy, od południowego zachodu z Górami Stołowymi, od zachodu z Wzgórzami Włodzickimi, od północy z Górami Bardzkimi, od wschodu z Górami Złotymi, a od południowego wschodu z Grzbietem Krowiarek zaliczanych do Masywu Śnieżnika.

Wycieczka szkolna to jedna z form pracy dydaktyczno- wychowawczej  szkoły, umożliwiająca uczniom bezpośrednie poznanie środowiska lokalnego, własnego regionu, kraju ojczystego bądź innych krajów, ich właściwości geograficznych, historycznych, etnicznych i kulturowych.

Celami naszego wyjazdu były również:

• integracja zespołów klasowych wstępujących w drugi etap edukacyjny

• poznanie zasad prawidłowego poruszania się po drogach, szlakach turystycznych,

• wskazanie uczniowi różnych możliwości aktywnego spędzania czasu wolnego,

• kształtowanie poczucia odpowiedzialności za własne zachowanie,

• poznanie zabytków Ziemi Kłodzkiej,

• poszanowanie tradycji i uwrażliwienie na piękno naszych zabytków,

• kształtowanie społecznie pożądanych postaw, szczególnie wrażliwości ekologicznej,

• uczenie właściwego zachowania się podczas zwiedzania zabytków i obiektów sakralnych,

• utrwalenie nawyków przestrzegania  zasad bezpieczeństwa, higieny, porządku w autokarze, w mieście, w górach i w miejscu zakwaterowania,

• kształcenie nawyku samodyscypliny i zdyscyplinowania w grupie oraz podporządkowania się poleceniom i obowiązującym regulaminom,

• budzenie zainteresowań historycznych,

Podczas naszej trzydniowej wycieczki odwiedziliśmy następujące miejsca:

RUCHOMA SZOPKA W BARDZIE ŚLĄSKIM

Szopka tradycyjnie przedstawia wydarzenia z Betlejem, orszak trzech króli składających dary Jezuskowi, w dalszych planach widać panoramę miasta i codzienne życie. Regularne kursy odbywa miniaturowy pociąg, pod gwieździstym niebem powoli przesuwa się samolot, nieco dalej, za namową węża, Ewa zrywa jabłko z drzewa, żeby po chwili wręczyć je Adamowi. W szopce odszukać można jeszcze kilka symbolicznych scen, wszystkiemu towarzyszy świąteczna muzyka. Szopka w Bardzie powstała w 1970 roku z inicjatywy ojców redemptorystów w dawnej krypcie.

BŁĘDNE SKAŁY

To niepowtarzalny skalny labirynt obejmujący grzbiet Skalniaka (915 m n.p.m.) wyrzeźbiony w górnokredowych piaskowcach ciosowych przez wodę i wiatry, wykorzystujące niejednakową ich odporność na wietrzenie. Powstałe bloki skalne na powierzchni 21,14 ha tworzą kilkusetmetrową trasę turystyczną o niepowtarzalnym uroku, którą zwiedzając często trzeba dosłownie przeciskać się pomiędzy skałami wąskimi szczelinami. Wysokość korytarzy waha się w granicach 6-8 m, szerokość jest różna – miejscami wynosi tylko kilkadziesiąt centymetrów. Nawet podczas deszczu przechodzi się znaczny odcinek drogi pod skalnymi parasolami. Ta forma wietrzenia nie ma żadnego odpowiednika w Polsce. Rezerwat przyrody utworzono tu w 1957 r.

SZLAK GINĄCYCH ZAWODÓW W CZERMNEJ

W gospodarstwie Bogusława Gorczyńskiego o nazwie Szlak Ginących Zawodów w Czermnej, w kilku drewnianych chatach wiejskich można oglądać pokazy toczenia naczyń glinianych na kole garncarskim, kowalskich prac, wypieku chleba tradycyjną metodą na zakwasie w piecu chlebowym. Wśród zwiedzających nie ma nikogo, kto nie skusiłby się na pajdę tamtejszego chleba ze smalcem. Atrakcją gospodarstwa jest także niewielkie, ptasie zoo, które szczyci się jedną z najciekawszych kolekcji bażantów w Polsce a także gromadą strusi, pawi, kurek chińskich, kogutów ozdobnych i innych skrzydlaków.

KAPLICA CZASZEK W CZERMNEJ

Nieopodal Kudowy we wsi Czermna znajduje się unikalna Kaplica Czaszek zbudowana w 1766 r. przez miejscowego proboszcza Wacława Tomaszka. Zgromadzone są w niej czaszki i kości ofiar wojny 30-letniej i epidemii. W suficie, na ścianach i ołtarzu znajdują się szczątki ok. 3000 osób, a 21 tys. zgromadzonych jest pod podłogą w krypcie o wymiarach 6 x 6 m (warstwa około 1,5-1,8 m).

POLANICA ZDRÓJ

Jest najmłodszym uzdrowiskiem Ziemi Kłodzkiej. Tutejsze wody mineralne wypływają ze spękań skał kredowych, w związku z tym zawierają dużo wapnia. Są to szczawy wodorowowęglanowo-wapniowe i żelaziste o dużej wydajności. Wielka Pieniawa – największe źródło w Polanicy ma wydajność 300 l/min. Wszystkie wody mineralne charakteryzują się znaczną zawartością CO2. Leczone są tutaj choroby układu trawienia, krążenia, przemiany materii i nerwice. W Polanicy Zdrój znajduje się duża rozlewnia wody mineralnej „Staropolanka”. Mieści się tu park zdrojowy z palmami, egzotycznymi gatunkami drzew i podświetlaną fontanną, promenada z licznymi kawiarniami oraz budynek Pijalni Wód Mineralnych nadają uroku tej miejscowości.

KOPALNIA ZŁOTA W ZŁOTYM STOKU

Najstarsze prace wydobywcze prowadzono w okolicach Złotego Stoku już około 2000 lat p.n.e. Od tego czasu aż do lat dzisiejszych zdołano wydrążyć przeszło 300 km sztolni, szybów i chodników rozmieszczonych aż na 21 poziomach. Na przestrzeni całego okresu wydobywczego, tj. w ciągu ponad 700 lat, wydobyto w Złotym Stoku ok. 16 ton czystego złota. Po ukończeniu wydobycia postanowiono, że niektóre korytarze warto udrożnić i udostępnić dla ruchu turystycznego. Po 5 latach prac uruchomiono Podziemną Trasę Turystyczną „Kopalnia Złota”, udało się udostępnić niezwykle ciekawe sztolnie: „Sztolnię Gertruda” , „Sztolnię Czarną Górną” z jedynym w Polsce podziemnym wodospadem (8 m wysokości), Sztolnię Czarną Dolną.

Dzieci wróciły z wycieczki zmęczone, ale bardzo zadowolone.  Zgodnie uważają wycieczkę za udaną i z niecierpliwością czekają na następne. Opiekunkami podczas wyjazdu były panie Aleksandra Krawczyk, Małgorzata Hajdziony, Beata Lisiak i Daria Sobczak.